- Pobierz link
- X
- Inne aplikacje
- Pobierz link
- X
- Inne aplikacje
W większości przypadków kiedy dochodzi do urazu kończyn (złamanie, pęknięcie kości, naderwanie lub zerwanie mięśnia) stosuje się opatrunek stabilizujący. Ma on na celu skrócić czas leczenia i trwa ok 4 – 6 tygodni. W tym czasie nie ma dostępu do struktur które leżą pod opatrunkiem a nie były objęte urazem. W rehabilitacji jest zasada czym szybciej wprowadza się terapię tym lepiej i szybciej osiąga się pozytywne efekty. W takiej sytuacji pewną mniej efektywną formą terapii jest np. magnetoterapia, która należy do fizykoterapii. Działa ona głównie na przyśpieszenie zrostu kości czy też mięśni, ale nie wpływa na pozostałe części aparatu ruchu. Długotrwały brak ruchu przez opatrunek gipsowy powoduje osłabienie i zanik mięśni, przykurcze w stawach, zaburzenia krążenia.
Aby zapobiec lub ograniczyć w/w niekorzystne zmiany stosuje się ćwiczenia synergistyczne. Synergia to współdziałanie różnych grup mięśniowych, często odległych od siebie. W warunkach prawidłowych mm synergistyczne np. stabilizują staw pomagając agonistom w wykonywaniu ruchu. W fizjoterapii wyróżniamy dodatkowo podział ćwiczeń synergistycznych na:
- bezwzględne – wrodzone reakcje jednej grupy mięśni na drugą, u każdego człowieka wykształcone w okresie filogenezy.
- względne – osobniczo odmienne dla każdego i zależą np. od wieku, płci
Oraz na:
- kontralateralne – wykonywane za pomocą kończyny zdrowej
- ipsilateralne – wykonywane za pomocą mięśni tej samej kończyny.
W sytuacji unieruchomienia wykorzystuje się ćwiczenia synergistyczne bezwzględne, ponieważ znamy wzorce reakcji i wpływu jednej grupy mięśni na drugą.
Poniżej filmy.
. Zapraszam do subskrypcji i udostępniania.