- Pobierz link
- X
- Inne aplikacje
- Pobierz link
- X
- Inne aplikacje
Stożek rotatorów - to grupa czterech mięśni obręczy barkowej, które mają wspólne miejsce swoich przyczepów końcowych na kości ramiennej. Mięśnie: mięsień nadgrzebieniowy, mięsień podgrzebieniowy i mięsień obły mniejszy kończą się na guzku większym kości ramiennej, zaś mięsień podłopatkowy na guzku mniejszym kości ramiennej. Rejon przyczepów nazywa się strefą krytyczną stożka rotatorów.
Działanie mięśni:
- m. nadgrzebieniowy - odwodzenie ramienia do 90 stopni w pozycji horyzontalnej, rotacji zewnętrznej oraz w zgięciu w stawie ramiennym.
- m. podgrzebieniowy – odwodzenie ramienia.
- m. obły mniejszy – współdziała w odwodzeniu ramienia.
- m. podłopatkowy – przywodzi ramię od 90 stopni w pozycji horyzontalnej i rotuje wewnętrznie staw barkowy.
Ważnym zadaniem w/w mięśni jest stabilizacja stawu barkowego a dokładnie centrowanie głowy kości ramiennej podczas ruchu. Centrowanie to, uniesienie (zbliżenie) głowy kości ramiennej do powierzchni panewki w łopatce. Jest to potrzebne ponieważ w spoczynku nasze stawy kończyn górnych są w lekkiej trakcji (działanie siły ciężkości). Dzięki temu głowa kości ramiennej przesuwa się w prawidłowym torze ruchu (zobacz film poniżej)
W wyniku wieloletnich: przeciążeń, mikrourazów, zwyrodnień, uprawiania sportów, pracy z uniesionymi rękami do góry, chorób wewnętrznych, nagłych urazów dochodzi do uszkodzenia (osłabienia) ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego który rozpoczyna ruch odwodzenia ramienia do kąta 30 stopni. Jeśli w/w mięsień jest uszkodzony to nie występuje centrowanie głowy kości ramiennej. Kompensacją ruchu zajmuje się wówczas mięsień naramienny. Odwodząc ramię ciągnie głowę kości ramiennej do góry, gdzie doprowadza do kolejnych podrażnień przez nią już uszkodzonego mięśnia nadgrzebieniowego. Następuje zamknięte koło bólu. (zobacz film)
Statystyki mówią że, co czwarta osoba po 50 -tym roku życia boryka się z tą patologią. Charakterystyczne objawy to:
- zanik odwodzenia ramienia do ok 90 stopni po czym reszta ruchu do wysokości głowy przebiega bez problemowo
- osłabienie i zanik mięśni (widoczne na łopatce)
- brak rotacji zewnętrznej w stawie barkowym
- ból w nocy
- ból podczas wysiłku
Po zdiagnozowaniu choroby przez lekarza, powinniśmy się udać do doświadczonego fizjoterapeuty. Wachlarz zabiegów i terapii jaki ma dzisiejsza fizjoterapia daje duże szanse na zaleczenie dysfunkcji. Także w warunkach domowych powinno się ćwiczyć po wcześniejszym instruktarzu, ponieważ ok 70% usprawniania zależy od pacjenta.
Poniżej dwa filmy na w/w temat.
Pierwszy to zestaw ćwiczeń na stabilizację i centrowanie głowy kości ramiennej (od tego powinno się zaczynać rehabilitację). Drugi - to propozycja wykorzystania głębokiego masażu poprzecznego w celu redukcji bólu. Zapraszam.
Przed wykorzystaniem wiadomości z filmu należy skonsultować się z własnym lekarzem lub fizjoterapeutą.
Poniżej filmy z kanału youtube na w/w temat. Zapraszam do subskrypcji i udostępniania.