Ostroga piętowa - przyczyny objawy ćwiczenia

 

Przewlekły stan zapalny w okolicach pięty, wraz z podrażnieniem włókien nerwowych, stałym przeciążeniem i bólem wiązadeł to najczęściej spotykany uraz tylnej części stopy znany jako ostroga piętowa. Dokładniej mówiąc jest to - zapalenie rozcięgna podeszwowego. Powstaje w wyniku zmian pourazowych, przeciążeniowych, nadwagi oraz koślawości kończyn dolnych, doprowadzający do narośli kostnej na przyśrodkowo - tylnej części pięty.

Objawy - charakteryzuje się bólem punktowym w miejscu przyczepu w/w rozcięgna do guza piętowego (częściej po stronie wewnętrznej) oraz podczas zgięcia grzbietowego stopy w trakcie chodzenia. Jest to następstwo podrażnienia chorego rozciągania podczas rozciągania.

Przyczyny - przyczyną powstania stanu zapalnego w głównej mierze (moje obserwacje) jest zła budowa kończyn dolnych (koślawość kolan i/lub stawów skokowych), nadwaga, stałe przeciążenia i powtarzające się mikro urazy.

 Aby dokładnie zrozumieć problem należy poznać podstawy biomechaniki stopy. Naturalnymi punktami podporu naszego ciała na stopie są: zewnętrzna krawędź stopy z tylną powierzchnią pięty i części dalsze kości I - V śródstopia ze stawami łączącymi palce.

Pozycja B - prawidłowa, C i D wytworzą ostrogę piętową.

Każda sytuacja, która spowoduje inny rozkład sił na podeszwie będzie miała wpływ na rozwój choroby. Koślawość kolan i/lub stawów skokowych doprowadza do przesunięcia punktu podporu ciała na wewnętrzną część stopy. Sumuje to duże przeciążenie na części kości, które nie są przygotowane i stworzone na takie siły. Powoduje także płaskostopie. Jeśli zauważyłeś, że ścierasz obuwie od wewnętrznej strony może to świadczyć o złym rozkładzie sił na Twoich stopach. I co teraz?

Uwaga! Przed wykorzystaniem informacji z artykułu, należy skonsultować się z lekarzem.

 Ćwiczenia i rehabilitacja - Jednym z podstawowych ćwiczeń w profilaktyce i przeciwdziałaniu postępowi choroby jest częste chodzenie i stanie na zewnętrznych bokach stopy. W przeniesieniu ciężaru na zewnątrz pomoże nam wkładka podłożona pod przyśrodkowy łuk stopy lub dobrze wyprofilowane obuwie. Okrągła silikonowa podkładka z otworem w środku pod piętę wg mnie nie ma żadnego terapeutycznego znaczenia.

 Kontrolowane przesunięcie ciężaru w różnych sytuacjach dnia codziennego, może na początku wydać się trudne, dziwne a nawet bolesne, ale z czasem nabierzemy prawidłowego nawyku.

 Kolejnym ważnym ćwiczeniem jest rozciąganie rozcięgna stopy wraz z ścięgnem Achillesa i mięśniami łydki.

 

 Stań w wykroku, ugnij lekko kolano nogi wykrocznej. Rozpocznij naciskanie podłoża stopą w dół (pamiętaj o lekkim przesunięciu ciężaru na zewnątrz stopy). Po 10 s, rozluźnij stopę i w tym samym czasie przesuń uginając kolano do przodu. Podczas tego ruchu nie wolno unosić pięty od podłoża. Poczujesz napięcie na łydce i stopie. Po około 20 s rozciągania powtarzasz ćwiczenie z aktualnej pozycji. Ćwiczenie należy powtarzać do osiągnięcia fizjologicznego zgięcia w stawie skokowym bez unoszenia pięty.

 Pomocne w rozluźnieniu mięśni tego rejonu mogą być dwa tzw. punkty spustowe. Punkty te charakteryzują się mocnym tkliwym bólem wraz z promieniowaniem w kierunku stopy (często aż do palca lub palców). Łatwo je namierzyć. Pierwszy znajduje się w okolicy środka łydki w lekkim zagłębieniu. Drugi jest poniżej kolana po stronie zewnętrznej, niedaleko od kości piszczelowej.

 Oba punkty uciskamy ok. 60 s a następnie rozciągamy mięśnie tego rejonu wraz z punktem 2 - 5 minut. Powtarzamy to 3 razy.

A tu filmik gdzie znajdziesz w/w propozycje ćwiczeń i terapii. Zapraszam do subskrypcji i udostępniania.